Ο κόσμος χωρισμένος
Η μάνα με πρόβλημα υγείας. Χρεωμένη. Η τράπεζα την εκβιάζει. Η μάνα με μπαστούνι.
Ο πατέρας με πρόβλημα υγείας. Κατάκοιτος. Φόβος, αγωνία και άγνοια για το αύριο.
Εγώ; Άνεργος. Ετών 32!
Θα μου πεις, παίρνουν δυο συντάξεις. Δεν φτάνουν για τα χαράτσια, τη ΔΕΗ, τη εφορία κ.ο.κ.
Τρόφιμα; Οικονομία.
Έξοδο; Οικονομία.
Παντού και πάντα; Οικονομία.
Ειδήσεις των 20.00: Όλα πάνε καλά... ενώ μέσα μας βράζουμε.
Πού πάμε;
Στην περιοχή μας, φόβος για το αύριο. Η κοινωνική συνοχή τρέμει, ο κόσμος χωρισμένος σε βολεψάκηδες που πάνε για Χριστούγεννα εξωτερικό -ενώ κανείς δεν ελέγχει πώς βγάζουν λεφτά- ενώ εμείς; Εδώ.
Αιθαλομίχλη;
Ο φόβος των πλούσιων περιοχών πως θα πάθουν αναπνευστικά, ενώ η ανάγκη για ζέστη υπερτερεί της λογικής φωνής πως βλάπτει.
- ΝΑ ΦΥΓΩ; ΟΧΙ.
- ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ; ΟΧΙ.
- ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ; ΝΑΙ.
Μέχρι πότε ;
Μέχρι πότε εσύ που με διαβάζεις, θα λες "κι αύριο μέρα είναι";
Δεν είμαι Χρυσαυγίτης, αλλά θεωρώ κρίμα πως ένας περήφανος λαός πεινάει και σκέφτεται διχαστικά. Κρίμα.
Κώστας - Ξάνθη, 32 χρ., Ξάνθη
imerologioanergou.gr